Salam.Burda çox hekayelerə fikir verirəm.Fantaziyalar güclüdü söz yox,amma reala yaxın olsa nə olardı?Real bir hekayə danışım sizə.Bu hadisə olanda 30 yaşım vardı.5-6 il keçsədə unudulmaz olub.Yaxın bir insanın evi remont olunanda işlərə nəzarət üçün ara-sıra baş çəkməli olduğumdan bir gün də gəldim o evə.Ustalarla söhbət və nəzarətdən sonra balkona çıxdım.Yaz havası hündür mərtəbə.Saat 11- idi .Dincəlirsən sanki.Oturub ətrafa baxırdım.Gözümə sataşan qarşı novostroykada bir pəncərə oldu.Açıq idi.Musiqi səsi o qədər uca idi ki,bizə qədər gəlirdi.Bir qadın içəridə oynaya oynaya o yana-bu yana gedib gəirdi.Gülmək tutdu məni düzü.Öz kefindədi də deyib durmmaq istəyirdim ki,pəncərəyə gəlib.Başladı əl yelləməyə.O kimisə uzağa yola salanda yelləyirsize iki əllə.O tip bir şey.Əvvəl elə bildim başqa balkona kiməsə tanıdığına əl edir.Əyilib sağa sola baxdım ki,demək olar heç kim yoxdu.Mən də məzə üçün əl elədim.Öpücük göndərdi lap çaşıb qaldım.Tanışdı? yoox.Ola bilməz.Mən də ona yenə əl salladım.Cavab verdi.əmin oldum ki,mənə edir işarəni.Beləə lal dili bir neçə jestlərdən sonra."Gəlim ora" işarəsinə yox yox cavabı verdi.Fikirləşdim ki,düz deyir də.camaatın evinə gedəsi deyiləm ki.amma bilirsiz içdən hiss məni get ora deyirdi.ayaqlarım apardı.Ağlım isə olmaz desə də.Təxmin etdim ki,filan mərtəbə,filan istiqamıt hansı bloka düşə bilər.Düşüb o məhləyə girdim.Nəzarətçisi olan məhlədi.Mənə qəribə baxırdı hamı.Yad adam hiss olunur axı.Özümü yandırmadan girdim düz təxmin etdiyim bloka.Qalxıb durdum qapıda.Dəqiq bilməsəm də.Sarışın hündürboylu və gözəl fiquralı olacaq birinin qapını açmalı olduğunu bilirdim nədənsə.Uzaqdan görsəm də.Qapını döydüm.Səsdələndi ki,kimdi.Dedim xanım filankəsgilin evidi? Xeyr dedi.Sakitlik çökdü.Mən qlazoka baxırdım.Bilirdim ki, o da baxır.Dedim xanım açın qapını zəhmət olmasa.Sizi görüm gedəcəm.Yox yox çıxən gedim mən səhvdi elədim.Siz etməyin .nədənsə mədəni və həyasız olmayan biri olduğumdan oranı tərk etməliydim o dəqiqə.Amma məni mən idarə etmirdim elə bil.Yox sizi görməliyəm dedim.Bura dartıb gətirən qadını mütləq görməliyəm dedim.2 dəqiqəlik sakitlikdən sonra hiss etdim ki,qapı açılır.bu arada kimsə görəcək deyə ölmüşdüm ayaq üstə.Qapının zamoku açıldı.Və aralandı qapı.Təxmin etdiyim kimi.Hündürboylu.Təbii sarışın saçlı.Ağappaq və çox gözəl bədən quruluşu olan bir qadın idi.bəlin qadın.Yaşı olardı 35-38.Dedi salam.Siz dəli olmusuz .Bu çox təhlükəlidi.Gedin.Gördüz.Dedim Siz də gördüz.Dedi bəli qəbul edirəm Yaraşıqlısız.Amma görərlər.dedim bəs necə danışaq sizinlə? Belə qoyub getmək istəməzdim.O isə Hiss edirdim ki,istəyir ünsiyyəti amma heç də kimlə gəldi tanış olan xalaşkalardan filan deyildi.əsirdi ayaq üstə.Qapını qeyri ixtiyari aralayıb girdim evə.Örtdüm arxadan.Dedi Adım filankəsdi.Dedi mən də "S".Əl görüşüb tanışlığı qeyd etdik necə deyərlər.Dedim bəs necə edək? dedi danışarıq.Telefonu güclə aldım.əsəvvür edin ki ev telefonunu verdi.Mobili də yox idi.Bura qardaşımın evidi.mən qonağam dedi.Hələ burdayam deyə zəng edə bilərsiz.Nömrəni səhv verər deyə inanmayacaqdım.Yığdım zəng çaldı.Yoxladım.güldü ki,day sözüm yoxdu.Sizi əldən vermək istəmirəm deyəndə güldü.Maraqlı gülümsəməyi vardı.Utancaq və başdan çıxaran baxışlar.Dedim yaxşı qalanını telefonda.amma elə yola sal ki,son gedişim oçmadığımı hiss etdirə biləsən.Başa düşmədim.Necə yola salım deyib gözlərini bərəltdi.Dedim icazə ver səni öpüm.Nəəə? dəlisiz siz? yoox.Mənsə özümdə deyildim.Səbrlə durub öpüşəcik mütləq deyib baxırdım.Dedim olar.İstəyirsən axı.Deyib yaxınlaşdım daha da.Əsirdi yazıq qadın.Əvvəl əllərindən.Sonra yanağından. sonra boynundan.... və.. kiçik fasilə verib dodağına yapışdım yavaşca. O öpüşməyi bilmirdi.ikimizin yerinə çalışırdım.Öpüşdükcə hiss etdim ki daha da əsir.Boynumu qucaqlayıb bərk sıxdı özünə məni.Bütün bədənimiz yanırdı ehtirsdan.Qucaqlaşıb divara söykəmişdim onu.Mən 1.72-yəm o da hardasa olardı 1.75.Amma nə qadındı....Əlimi sinəsinə qoydum.Hürkütmədən.Ehtiyyatla sıxmağa sığala başladım.O divara dirəməsəydim dalı üstə yerə çırplacrdı bəlkə də.Nə vaxtdandı kişi görmür bilmirdim.Amma özündə deyildi.Ayağını qaldırıb belimə sıxdım.keçdim ayağının arasına.Bir ayaq üstə qaldı.Birdən dayndıq.Keçək içəri otağa dedim.o yooooox.bu qədər bəsdi.Onsuz da bu ağlasığmazdı dedi.Mən neynirəm heç özüm də bilmirəm.Guya mən mən idim orda o an?Sualı ürəyimdə verdim özümə.Təsəvvür edin ki,qeyri ixtiyari dönüb baxdım ki,qapı açıqdı....Yəni zamoku bağlamamışıq.içəri o an imsə gələ bizi o erotikayla da o dünyalıq edərdi.Amma anladım ki,o evli deyil...Bu mənə xoş oldu.Evli qadınlarla olmaqdan nədənsə qaçmışam.Ayrıla bilmirdim .O da eyni..Amma indi hər an qardaşımın qızı gələ bilər cümləsi çəkic kimi başıma dəydi.Ayıldım.bir də yapışıb o bal dodaqlara ayrıldım Ordan.Amma zəng edəcəm deyib çıxırdım qapıdan.o da et mütləq deyib gülümsündü.bu çox gözəl idi.O çox gözəl idi.Xəyalımdaki qadın heykəlini tapmışdım.Üzdən lap dünya gözəli deyildi.Amma sadə və təmiz gözəlliyi vardı.Özünəməxsus.Bu arada Nə zaman zəng etmək lazım olduğunu da dəqiqləşdirib Qapıdan çıxıb düşdüm aşağı.Başa düşdüm ki,proxodnoy dvor deyil bura.Elə bil hansısa qalanı fəth eləmiş kimi.Gəzirdim.Amma etiraf edim ki,Böyük risk və ağılsızlıq idi.Tanımadığın dəvət edilmədiyin evə gəlib qapını belə bağlamadan evin adamını öpüb qucaqlamaq....İndi də özümə bu intihara bərabərdi deyirəm yadıma düşəndə.Yadımdan çıxmır ki,o qadın ...Amma görüşümüz vardı qabaqda mütləq.....Ardı var
--
yazar: Riskli ehtiraslar 1-ci hissə.
Oxundu: 25521 | Tarix: 06/06/2018